<<سلمان باب الله>>

   عالم ربانی
حضرت آیت الله یعقوبی قائنی
  رضوان الله تعالی علیه

⬅️ ائمه ى اطهار - صلوات الله علیهم اجمعین -«ابواب الله» هستند. معناى باب این است که از آن مى توان وارد منزل شد. آنها «داعى إلى الله» هستند. یعنى به خدا دعوت مى کنند نه به خود.

▫️جابر باب الامام بود، ولى در باره ى سلمان فرموده اند:

« إن سلمان باب الله فى الأرض...»

▫️بلى، آنچه که باید مورد توجه قرار گیرد این است که سلمان به واسطه ى امیر المؤمنین علیه السلام باب الله شد...

⬅️ اگر انسان صفات بشرى را کنار بگذارد و صفات جزئى او در صفات کلى حق محو شود و وجود جزئى اش در وجود کلى فانى گردد، جلوه گاه حق مى شود و وضع دیگرى پیدا مى کند، چنین کسى «باب الله» است.

▫️سلمان - سلام الله علیه - نه معصوم بود و نه امام، در عین حال باب الله شد. یعنى او خود، باب خدا بود. و اگر سلمان بتواند به اینجا برسد دیگران هم مى توانند. اختصاص به او ندارد. به برکت پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله و خاندان طاهرینش راه براى همه ى امت باز است. 

📚 « سفینة الصادقین ، ص ۵۱۵ »

نکات معرفتی ازآیت الله یعقوبی قائنی

 

 

عالم ربانی آیةالله یعقوبی رضوان الله تعالی علیه :

من عقیده ام این است که مؤمن اگر واقعا مؤمن به خدا شد ،و فهمید که نَفَسی که می کشد، نَفَسش از اوست حالا نعمت های دیگر  که به جای خود.

 اگرایمانش  صحیح باشد  ، شأن ایمان این است که اگر  مسلّم  بداند که از جهنّم در امان است ، وجایش در بهشت است ،باز در عبادت سستی نمی کند .
 در عمل کوتاهی نمی کند . 
برفرض جهنم و بهشت نباشد ، ..... باز دست از عبادت بر نمی دارد .این شأن ایمان است ....
هر کسی از عدم هست شده ، پس اولین نعمت ، "هستی" است .
کسی که تو را ازعدم به وجود آورد، مگر کم نعمت است .‌..
خداوند پرتو هستی داده و فیض هستی به ما رسیده است ، حال که خلق کرده ما را حیوان خلق نکرده ، انسان خلق کرده ، معیوب خلق نکرده ، با قیافه منحوسی خلق نکرده اینها همه نعمت است...که قابل شمارش نیست ...
 همین ها کافی است برای عبادت .
حالا نعمات دیگر راحساب کن ، من نمی توانم حساب کنم .... 
حاصل این که  خداوند متعال سزاوار دوست داشتن و پرستش و عبادت است نه این که از ترس عذاب او را پرستش کنیم .....

(برگرفته از فایل صوتی معظم له )
 

 

 

صوت سخنرانی آیت الله یعقوبی قائنی

فرمایشات عالم ربّانی
حضرت آیت الله یعقوبی قائنی
     رضوان الله تعالی علیه

عبرت گرفتن از حالت گذشتگان

عدم اطمینان به نفس تا هنگامه ی مرگ

نتیجه مجاهده با نفس درک بیچارگی است

التجاء به خداوند و استمداد از او در مقابله با نفس

تعجب کردن انسان از ادعای خدایی کردن فرعون، و غفلت از تفرعن و خدایی کردن خودش

نهان بودن قدرت فرعونی در همه ی انسان ها

با هر کسی یک شیطانی هست که او را اغوا می کند

مراقبت از خود در برابر حیله های نفس

اگر خداوند دست انسان را نگیرد،  لقمه ی اول شیطان است.

《 هشتم محرم سال ۱۳۶۲ 》

برای دانلودصوت درلینک پایین کلیک بفرمایید

 

دانلودصوت سخنرانی آیت الله یعقوبی

زنگینامه آیت الله یعقوبی(قسمت دوم)

2- خانواده
عالم ربانی، آیت‌الله حاج سید حسین یعقوبی قائنی، در خرداد ماه 1303 در شهرستان قائن در خانواده‌ای مذهبی به‌دنیا آمد. پدرش سید محمد،‌ از مردان باتقوا و مورد اعتماد محل به‌شمار می‌رفت و مادرش نیز از زنان پاک‌سرشت و پرهیزکار، و از نسل حضرت موسی‌بن‌جعفر(ع) بود. اما هنوز در اوائل کودکی بود که رنج یتیمی را با از دست دادن پدر چشید و دیری نپایید که به اندوهِ وفات مادر نیز مبتلا شد. 

◽️آغاز تحول
استعداد ذاتی به همراه شرافت سیادت و اصالت خانوادگی، در وجودش شور و غوغایی برپا کرده بود. این اشتیاق درونی از همان دوران جوانی در او ظهور یافته بود؛ تا آنجا که به صحراها می‌رفت و در خلوت خود، به یاد خالق می‌سوخت و به عشق دیدار امام زمان(ع)اشک می‌ریخت. همۀ اینها به همراه همت بلند و اراده قوی برای اصلاح مردم و نابودی بی‌بندوباری و بی‌تقوایی آنان، او را به این فکر انداخته بود که در پی مسیری باشد که بتواند به‌سرعت به بالاترین مقام در حکومت برسد تا از طریق این قدرت، مردم را به دینداری و تقوا وادار سازد. 

◽️مدتی بعد، برای آنکه بتواند مسیر زندگی آینده خویش را مطابق با خواست خداوند متعال طی کند، عریضه‌ای به امام هشتم، حضرت علی‌بن‌موسی الرضا(ع) نوشت و از آن حضرت برای تعیین این مسیر، درخواست کمک کرد. زمانی چندانی از نوشتن این عریضه نگذشته بود که فناپذیری و زوال این دنیا را به‌روشنی در وجود خویش درک کرد. 

◽️این امر، تحولی عمیق در او پدید آورد و قلبش را کاملاً متوجه امر آخرت کرد. می‌خواست با تمام وجود به عالم بقا رو کند، ولی نمی‌دانست چگونه باید حرکت کند تا به این مقصود دست یابد. اما دست یاری خدا و رحمت و رأفت او، پیوسته همراه او شد و او را قدم‌به‌قدم راهنمایی کرد. این تحول درونی، درواقع، آغاز عنایت امام رضا(ع) در پاسخ به عریضۀ او بود.

🔶3- هجرت به عتبات عالیات

◽️دست هدایتگر خداوند متعال او را بدین فکر انداخت که اکنون که دلش از دنیا و متعلقات آن بیزار شده و دیگر هیچ هدفی جز لقاء پروردگار ندارد، خود را به کربلا برساند تا شفاعت حضرت سیدالشهدا(ع) شامل حالش گردد و آنگاه به‌سوی عالم آخرت پر کشد و به دیدار دوست نائل گردد. 

◽️در آن زمان، رفتن به عراق، آن هم تنها و بی‌امکانات و بدون ویزا، امر بسیار دشواری بود، ولی عزم جدی او برای رسیدن به مقصود والایش، جایی برای تردید باقی نگذاشت. با آنکه در آن زمان به موقعیت مناسب و رفاه خوبی دست یافته بود، و مقامات دنیایی بهتری انتظارش را می‌کشید، همه را رها ساخت و با توکل بر خدای متعال، راهی عتبات عالیات شد. در طول مسیر مشقت‌ها و حوادث بسیاری دید که هر یک نشانگر الطاف خاص الهی به او بود. 

◽️پس از پشت سر گذاشتن همه اینها، به عراق رسید و ابتدا به کاظمین وارد شد و در دامان پر مهر حضرت موسی‌بن‌جعفر و امام جواد(ع)قرار گرفت، ولی توقف چندانی در آنجا نداشت و اندکی بعد روانۀ سامرا شد.